** حكمت(281)؛ برتري عقل از مشاهده چشم

اندیشیدن، همانند دیدن نیست. زیرا گاهي چشم ها دروغ مي نمایاند اما آن كسی كه از عقل نصیحت خواهد، به او خیانت نمي كند.

** حكمت(282)؛ غرور، آفت پندپذیري

میان شما و پندپذیري، پرده اي از غرور و خودخواهي وجود دارد.

** حكمت(283)؛ علل سقوط جامعه

جاهلان شما پر تلاش، و آگاهان شما تن پرور و كوتاهي ورزند!

** حكمت(284)؛ دانش، نابود كننده عذرها

دانش، راه عذر تراشي را بر بهانه جویان بسته است.

** حكمت(285)؛ ضرورت استفاده از فرصت ها

آنان كه وقتشان پایان یافته، خواستار مهلتند و آنان كه مهلت دارند، كوتاهي مي ورزند.

** حكمت(286)؛ سرانجام خوشي ها

مردم چیزي را نگفتند خوش باد، جز آن كه روزگار، روز بدي را براي او تدارك دید.

** حكمت(287)؛ مشكل درك قضا و قدر

از حضرت(ع) درباره قَدر پرسیدند. امیرالمومنین (ع) پاسخ دادند: راهي است تاریك، آن را مي پیمایید و دریایي است ژرف، وارد آن نشوید و رازي خدایی است، خود را به زحمت نیاندازید.

** حكمت(288)؛ جهل و خواري

هرگاه خدا بخواهد تا بنده اي را خوار كند، دانش را از او دور سازد.

** حكمت(289)؛ مسوولیت نعمت ها

اگر خدا بر گناهان وعده عذاب هم نمي داد، لازم بود به خاطر سپاسگزاري از نعمت هایش نافرماني نشود.

فراهنگ ** 1003 ** 1071