با چاپ مقاله توهین‏آمیز روزنامه اطلاعات علیه امام خمینی(ره) در 17 دی 1356 قیام‌هایی در سراسر كشور شكل گرفت و شعله‏های انقلاب را برافروخته تر كرد.

نخستین قیام در شهر قم، در 19 دی به وقوع پیوست و سرآغاز نمادین انقلابی شد كه از سال 1342 شروع شده بود.

آنچه موجب شد تا انقلاب از شهر قم به سایر نقاط ایران گسترش یابد حفظ سنت یادبودها و انجام مراسم مذهبی برای شهدا در بین مردم بود كه این پاسداشت ها در جریان انقلاب، حلقه های زنجیره مستحكم انقلاب اسلامی را بهم گره زد و رژیم پهلوی را كه تصور می كرد می تواند این مخالفتها و اعتراض ها را با قوای قهریه خاموش كند، متحیر كرد، زیرا هرسركوبی از سوی آنان به رویش نهضت در نقطه ای دیگرمی انجامید.

در اربعین شهدای قم، مردم تبریز در 29 بهمن 56 مراسم باشكوهی برگزار كردند كه این بار نیز با حمله ماموران مسلح رژیم به مردم بی دفاع، فاجعه ای عمیق تر از قم به وقوع پیوست. در پی این كشتارها مراجع و علما این اعمال خشونت آمیز رژیم را بشدت محكوم و امام (ره)ضمن اعلام عزای عمومی، هرگونه برگزاری مراسم مربوط به عید نوروز سال 1357 را تحریم كردند.

خیزش مبارزه های مردمی به حدی بود كه این سركوب ها نه تنها آنان را به عقب نمی راند بلكه این حوادث چون حلقه های یك زنجیر محكم در هم تنیده می شد و هر قیام در یك نقطه، قیام دیگری را در نقطه ای دیگر شكل می داد.

با نزدیك شدن چهلم شهدای تبریز در هر نقطه از ایران مردم در تلاش برای برگزاری مراسم بودند و این به وحشت رژیم می افزود.

در این میان مردم مومن و غیور یزد كه از ابتدای اعتراض های مردمی در صحنه، حضوری معنادار داشتند، در هشتم فروردین سال 1357 پس از شركت در مجلس بزرگداشت شهدای تبریز در روضه محمدیه، به خیابانها ریختند و با سر دادن شعارهای انقلابی به مراكز فساد و فحشا و نیز اماكن دولتی حمله كردند.

این اولین خروش همگانی مردم در این شهر بود كه با حمله نیروهای گارد روبرو شد اما مردم خاموش نماندند و فردای آن روز آیت الله محمد صدوقی از علمای شهر یزد، مردم را به اعتصاب، تعطیل عمومی و اجتماع در مسجد جامع شهر یزد دعوت كرد و در یك سخنرانی اعتراض آمیز و تند در آن اجتماع با شكوه، خواستار بازگشت امام خمینی (ره ) از تبعید و آزادی زندانیان سیاسی و سرنگونی رژیم شد.

در پایان این مراسم، مردم در تظاهراتی گسترده تر از روز قبل، برای بیعت با امام خود به خیابانها ریختند ماموران حكومتی كه صحنه را خطرناك می دیدند با حمله مسلحانه به مردم بی دفاع این شهر آنان را به خاك و خون كشیدند و مردم یزد با ایثار خون خود، حلقه سوم زنجیره مبارزات را شكل دادند و برای همیشه نام خود را در تاریخ انقلاب مانند دیگرمردم غیور ایران اسلامی حك كردند.

اما این پایان كار نبود زیرا این مردم غیور و مبارز برخلاف تصور ماموران رژیم نه تنها عقب نشینی نكردند بلكه با جسارت بیشتری تظاهرات خود را تا 12 فروردین ادامه دادند و با سست نمودن پایه های ظلم و ستم، شاهی و شكننده ساختن آن، با ندای حق طلبانه خود در صفوف بهم فشرده انقلابیون جایگاهی ویژه یافتند و در پیروزی انقلاب اسلامی نقش مهمی را ایفا كردند.

با برگزاری بزرگداشت شهدای یزد در شهرهای دیگر حلقه دیگری از زنجیر تكمیل و مردم سایرنقاط كشور در صفوف به هم فشرده در خیابان ها به این قیام الهی پیوستند و به یاد مردم مبارز و خداجویی یزد، این روز به نام آنان در دفتر تاریخ انقلاب اسلامی ثبت شد.

اطلاع**9131**1717