اگر بخواهیم ارزش خدمات مختلفي را كه قشرهاي مردم به یكدیگر تقدیم مي‏كنند، این‏گونه محاسبه كنیم كه هر خدمتي كه مستقیما به انسان ارتباط پیدا مي‏كند، هر خدمتي كه نوعي غمگساري نسبت به انسان هاي دیگر است، هر خدمتي كه تقدیم‏كننده‏ آن خدمت، رنج بیشتري مي‏برد و هر خدمتي كه از روي علم و معرفت و آگاهي و تحصیلات است، ارزشش بیشتر است، در این صورت گمان مي‏كنم كه خدمت پرستاري جزو ارزشمندترین حرفه‏ها و خدمتگزاري‏ها خواهد بود.

چون پرستار، هم مستقیما با انسان سروكار دارد، هم غمگسار انساني است كه به غمگساري و همدردي و كمك او نیاز دارد و هم اینكه، بحمدالله، كاري از رويِ دانش و تحصیلات و علم است.

پرستار چون با بیمار سروكار دارد، با بیداري و دردكِشي سروكار دارد و رنجش بیشتر از دیگران است، بنابراین حرفه‏اش حرفه عزیز و باارزشي است. این‏ها حقایق است، نه اینكه مردم بخواهند با پرستاران- چه مرد و چه زن- تعارف كنند، واقع مطلب چنین است.

وقتي كاري خیلي بزرگ و خیلي عزیز باشد، دو طرف در مقابل آن مسئولند: یكي مردمند كه باید آن كار را عزیز به حساب بیاورند و صاحب آن را معزز بشمارند؛ دیگري خودِ آن شخص است كه این شي‏ء عزیز و این كار بزرگ در اختیار اوست. خود او هم باید آن را گرامي بدارد.

من به پرستاران عزیزمان- چه مردان پرستار و چه زنان پرستار- عرض مي‏كنم شما كه این توفیق را پیدا كرده‏اید و این كار بزرگ را بر عهده گرفته‏اید و این خدمت باارزش را انجام مي‏دهید، آن را گرامي هم بدارید. نگذارید كه خداي ناخواسته، با یك قصور یا تقصیر یا برخورد نامناسب، كاري به این عظمت و ارزشمندي، مخدوش شود.

این خدمت را هرچه بیشتر و صحیح‏تر ارائه دهید، نظام امور زندگي مردم بهتر خواهد شد و اجر و ثواب شما هم بالاتر خواهد بود. خداوند به شما اجر بدهد. و این خدمت بزرگ را برایتان خدمتي با بركت و براي مردمِ ما یك خدمت مؤثّر در پیشرفت امورشان قرار دهد.

* از بیانات رهبر انقلاب به مناسبت سالروز میلاد حضرت زینب (ع) و در دیدار گروهي از خواهران پرستار(بیستم مهر 1373)

فراهنگ**1003**1588