به گزارش خبرگزاری فرانسه در 29 بهمن ماه نخستین گروه از اعضای سازمان (تروریستی) مجاهدین خلق زیر نظر نیروهای امنیتی عراق اردوگاه اشرف را ترك كرده و به مقر موقت اعضای این سازمان با نام كمپ 'لیبرتی' یا اردوگاه آزادی منتقل شدند.

به گزارش این خبرگزاری نیروهای امنیتی عراق كه پیش از این از سوی سازمان ملل و مقامات آمریكایی مسوول مستقیم حفظ امنیت جانی ساكنان اردوگاه اشرف محسوب می شدند، با تدابیر بسیار سختگیرانه بر انتقال این گروه 397 نفری نظارت كردند.

انتقال نخستین گروه از اعضای این گروهك نتیجه ماه ها كشمكش میان مردم و مسوولان عراقی از یك سو و كشورهای غربی و سازمان های بین المللی وابسته به این كشورها در سوی دیگر است كه مورد توجه بسیاری از رسانه ها و تحلیل گران بوده است.

** استقرار مجاهدین در اردوگاه اشرف عراق به عنوان نمودی از شكل بندی تروریسم دولتی

................................................................................................................

با آشكار شدن نفاق رهبران و اعضای سازمان مجاهدین خلق در سال های نخست پس از پیروزی انقلاب، این گروه كه داعیه دار سهم خواهی ویژه در قدرت و ساختارهای حكومتی نظام نوپای جمهوری اسلامی بود، فاصله و دشمنی با مردم و مسوولان حكومت انقلابی را با دست زدن به تحركات نظامی و اقدامات تروریستی به اوج خود رساند.

بن بست فعالیت های مجاهدین خلق در ایران موجب فرار رهبری و بخشی از اعضای این گروه تروریستی به خارج از كشور شد. آغاز جنگ تحمیلی حكومت بعثی عراق در 31شهریور سال 1359علیه ایران فرصتی برای تروریست های منافقین به شمار می رفت تا در بستری جدید بتوانند بر ضد جمهوری اسلامی ایران فعالیت های خود را توسعه بخشند.

در طول جنگ، صدام دیكتاتور نظامی عراق علاوه بر پول و تجهیزات، اردوگاه بزرگی با عنوان كمپ اشرف در 80كیلومتری مرز ایران را در اختیار منافقین قرار داد تا به صورتی یگانی مستقل از آنان برای مقاصد خود سودجویی كند.

منافقین در طول جنگ علاوه بر همكاری دوشادوش با نیروهای عراقی در اجرای عملیات نظامی، خود به تنهایی سه عملیات آفتاب، چلچراغ و فروغ جاویدان (مرصاد) را برای حمله به خاك ایران تدارك دیدند كه در برابر مقاومت رزمندگان ایرانی متحمل شكست شده و بخش قابل ملاحظه ای از نیروها و توان نظامی خود را از دست دادند.

بهره گیری صدام از مجاهدین خلق تنها به دوران جنگ محدود نبود، تا جایی كه این سازمان تروریستی در عراق به یكی از مهمترین ابزار سركوب رژیم بعث تبدیل شد و در جریان قیام كردها و شیعیان جنوب عراق به كشتار وسیع مخالفان حكومت صدام پرداخت.

در طول سال های قبل از سقوط صدام در عراق، حمایت وی از گروه تروریستی مجاهدین، نمودی آشكار از تروریسم دولتی به شمار می رفت كه به واسطه نوع روابط خاص دیكتاتور عراق با متحدان عرب منطقه ای و كشورهای غربی هرگز مورد انتقاد قرار نگرفت. این در حالی بود كه در طول بیش از 30 سال اخیر مسوولیت مستقیم سازمان تروریستی منافقین در ترور بیش از 12 هزار تن از مسوولان، نظامیان و شهروندان عادی و غیر نظامی ایرانی، این سازمان را به یكی از بزرگترین نهادهای تروریستی در سطح جهان مبدل كرد.

پس از سقوط صدام و اشغال خاك عراق توسط نیروهای آمریكایی در سال اسفند ماه 1381، ارتش آمریكا ساكنان اردوگاه را به عنوان 'بیگانگان غیرمتخاصم در خاك دشمن' تحت حفاظت خود قرار داد و آنان را خلع سلاح كرد. در سال 1388 نیز ، آمریكایی ها مسوولیت حفاظت از اردوگاه اشرف را به دولت عراق واگذار كردند و این دولت متعهد شد تا با ساكنان اردوگاه طبق قوانین عراق رفتار كند و از استرداد اجباری آنان به ایران، كه به زعم مقامات آمریكایی ممكن است جان و آزادی آنان را به مخاطره اندازد، خودداری ورزد.

اقدامات مقامات آمریكایی نسبت به پشتیبانی از اعضای به جا مانده سازمان مجاهدین در كمپ اشرف در شرایطی صورت می گرفت كه گروه مذكور سال ها پیش در لیست گروه های تروریستی این كشور و نیز اعضای اتحادیه اروپا قرار گرفته بود.

** مخالفت غرب با تخلیه مقر منافقین و تعارض با تمامیت ارضی عراق

.......................................................................................

پس از روی كار آمدن دولت قانونی در عراق، موضوع تخلیه اردوگاه اشرف به یكی از دغدغه های مهم مسوولان این كشور تبدیل شد. خاطره مشاركت منافقین در سركوب گسترده مخالفان صدام در اذهان عمومی مردم عراق موجب شد كه در طول سال های پس از اشغال این كشور توسط آمریكایی ها، شمار قابل توجهی از مردم عراق بارها در اعتراض به باقی ماندن اردوگاه اشرف در خاك كشورشان واكنش نشان داده و در برابر این اردوگاه به تجمعات اعتراض آمیز دست بزنند.

مقامات عراقی نیز با تاكید بر این نكته كه هرگز اجازه نخواهند داد كه خاك كشورشان به عنوان پایگاهی برای فعالیت علیه همسایگان مورد استفاده قرار گیرد، تصمیم خود مبنی بر تعطیلی اردوگاه اشرف را علنی ساختند.

در این میان كشورهای غربی و بویژه آمریكایی های اشغالگر از تمامی ابزارهای فشار و نفوذ خود بهره جستند تا بتوانند نظر مقامات عراقی پیرامون تخلیه اردوگاه مذكور را تغییر داده و به زعم خود از سرگردان شدن شماری از پناهندگان بی سرزمین جلوگیری كنند.

در برابر تقاضاهای نامعقول مقامات غربی مبنی بر تداوم استقرار مجاهدین خلق در اردوگاه اشرف كه از دید مسوولان عراقی به منزله نقض حاكمیت ملی و تمامیت ارضی كشور تلقی می شد، دولت عراق به اعضای این گروه تروریستی تا پایان سال 2011 میلادی مهلت داد تا نسبت به ترك اردوگاه اقدام كرده و به اختیار خود كشور ثالثی را برای سكونت برگزینند.

با نزدیك شدن به موعد قانونی تخلیه اردوگاه، رایزنی مقامات غربی به ویژه آمریكایی ها با مقامات عراقی و تلاش واشنگتن برای ابقای هر چه بیشتر منافقین در كمپ اشرف شدت گرفت. در این پیوند حتی سازمان ملل زیر نفوذ كشورهای غربی به انتشار بیانیه هایی در خصوص التزام مقامات عراقی نسبت به رعایت حقوق مجاهدین خلق زیر عنوان پناهندگان پرداخت. كمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل به عنوان نهاد مستقیم مسوول رسیدگی به امور منافقین در عراق شناخته شد.

** تلاش های غرب برای حفظ منافقین در عراق و نمایش حمایت از تروریسم

...............................................................................................

در اواسط آبان ماه سال جاری گروهی از نمایندگان اتحادیه اروپا هشدار دادند كه اگر دولت عراق در صدد برآید اردوگاه اشرف را با توسل به نیروی نظامی تعطیل كند، با مقاومت ساكنان این محل مواجه خواهد شد و 'كشتاری خونین' به راه خواهد افتاد.

علاوه بر این 'كاترین اشتون' نماینده عالی اتحادیه اروپا در امور خارجی و سیاست امنیتی، در اجلاس وزیران خارجه كشورهای عضو كه در اواسط آذر ماه برگزار شد از آنان خواست تا به حدود سه هزار و 400 'شهروند ایرانی' ساكن اردوگاه اشرف در عراق پناهندگی بدهند. اطلاق اصطلاح شهروندان ایرانی به تروریست های مجاهدین خلق در شرایطی صورت می گرفت كه تا سال 1388 این گروهك به واسطه كشتار شهروندان ایرانی و عراقی در لیست گروه های تروریستی اتحادیه اروپا قرار گرفته بود.

آمریكایی ها در تكاپوی پشتیبانی از سازمانی كه همچنان آن را به عنوان یكی از گروه های تروریستی موجود در لیست سیاه خود می دیدند در هفته های اخیر تمام تلاششان را متمركز كردند تا بتوانند به راه حلی برای به تاخیر انداختن تصمیم مقامات عراقی دست یابند.

سرانجام با اعمال فشار بر دولت عراق و رایزنی با رهبران منافقین، آمریكایی ها این پیشنهاد را به كرسی نشاندند كه اردوگاه لیبرتی در نزدیكی فرودگاه بغداد به سكونت گاه موقت اعضای این گروهك در عراق تبدیل شود. این اردوگاه به عنوان محل استقرار تفنگداران آمریكایی در دوران اشغال عراق، بنابر اعلان مقامات آمریكایی با هزینه های فراوان در ماه های اخیر آماده نگهداری از اعضای این گروهك شده است.

پس از نشستن مقامات عراقی بر سر میز مذاكره با مقامات سازمان ملل، مسوولان عراقی نیز با توجه به شرایطی كه غربی ها در حمایت از اعضای منافقین رقم زده بودند به ناچار به سكونت موقت این اعضا در اردوگاهی دیگر موافقت كردند تا زمینه ترك خاك عراق توسط آنان در كوتاه ترین زمان ممكن فراهم آید.

در این پیوند 'مارتین كوبلر' سخنگوی دبیر كل سازمان ملل متحد، روز چهارشنبه 26 بهمن ماه با انتشار بیانیه ای خواستار آغاز انتقال ساكنان اردوگاه اشرف به اردوگاه لیبرتی شده بود .در این بیانیه دبیر كل سازمان ملل متحد ضمن تاكید بر مسوولیت دولت عراق نسبت به تامین امنیت و رفاه ساكنان اردوگاه اشرف، به ساكنان آن اردوگاه متذكر شده كه مسوولند از قوانین عراق تبعیت كنند. دبیر كل سازمان ملل متحد طی این بیانیه بار دیگر از كشورهای عضو این سازمان خواسته تا با نشان دادن آمادگیشان برای قبول ساكنان واجد شرایط این اردوگاه در كشورهایشان، به یك راه حل پایدار كمك كنند.

رهبران این گروهك كه پیش از این با فشاری بر موضع باقی ماندن در اردوگاه اشرف این هدف را دنبال می كردند كه از پخش شدن اعضای خود در كشورهای ثالث جلوگیری كرده و تشكیلات منسجم خود را در عراق و در نزدیكی خاك جمهوری اسلامی ایران حفظ نمایند در بیانیه ای كه در روز پنجشنبه 27 بهمن در این خصوص منتشر كردند، ابراز داشتند كه رهبری سازمان در پی 'اطلاع از توصیه و اطمینان های خانم كلینتون وزیر امور خارجه آمریكا' از ساكنان اشرف خواسته است كه به اردوگاه لیبرتی منتقل شوند.

'ویكتوریا نولاند' سخنگوی وزارت امور خارجه آمریكا، هم در پی آن با صدور بیانیه ای خواستار آغاز انتقال داوطلبانه نخستین گروه از ساكنان اردوگاه اشرف به اردوگاه لیبرتی در روز 28 بهمن ماه شد و در سخنان خود تاكید كرد كه آمریكا كسانی را كه به اردوگاه لیبرتی منتقل می شوند رها نخواهد كرد.

نكته قابل توجه در این رابطه این كه با وجود اصرار رهبری سازمان تروریستی مجاهدین خلق بر باقی ماندن در كمپ اشرف، بر اساس شواهد موجود شمار قابل توجهی از اعضای سازمان كه خواستار جدایی از گروه و ترك اردوگاه بوده اند با مخالفت و حتی اقداماتی مانند شكنجه در حالتی بازداشت گونه در این مقر به سر برده و از اولیه ترین حقوق انسانی بی بهره بوده اند. همچنین تجمع خانواده های اعضای گرفتار سازمان در كمپ اشرف در پشت دیوارهای اردوگاه برای پی گیری سرنوشت این اعضا نیز بدون هیچ گونه پاسخ گویی رهبران منافقین در ماه های اخیر در جریان بوده است.

در این پیوند پرسشی كه مطرح می شود این است كه حمایت كشورهای غربی و سازمان های وابسته به این كشورها از 'حقوق انسانی' سازمانی تروریستی كه در سال های اخیر علاوه بر دست زدن به كشتارهای وسیع علیه شهروندان كشور خود، از تحقق نخستین حقوق انسانی اعضایش نیز جلوگیری به عمل آورده و در هزارتوی تشكیلات مخوف تروریسم را به عنوان رهیافت اصلی خود ترویج و تقدیس می كند چه معنا و مفهومی می تواند داشته باشد.

تحقیق**م.م.ك**1358